4.33
(3 głosy)

Napęd antygrawitacyjny

Z WikiFNiN - otwarta encyklopedia o serii Felix, Net i Nika
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Napęd antygrawitacyjny - napęd umożliwiający stworzenie m.in. latalerza. Używany jako główny napęd, pozwala unosić się pojazdom bez konstrukcji wspomagających. Mogą one nawet zatrzymać się w powietrzu i tkwić nieruchomo dowolnie długo. Z fabuły książek wiemy, że nawet podczas nagłego przyspieszania, osoby podróżujące w gravie czy latalerzu nie odczuwają działania siły odśrodkowej. Naukowcy Instytutu Badań Nadzwyczajnych stworzyli napęd antygrawitacyjny, jednak nie był on dokończony. Aby w pełni go dopracować, potrzebna była Trzynasta Księga profesora Kuszmińskiego, odnaleziona przez Felixa, Neta i Nikę w pierwszej części serii. Morten próbował odebrać przyjaciołom księgę w Silver Tower, ponieważ sam chciał skonstruować pojazd napędzany antygrawitacyjnie. Nad napędem pracowali Tata Felixa oraz Konrad Mirecki

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

  • Napęd antygrawitacyjny jest zastosowany w gravach.
  • Dzięki napędowi antygrawitacyjnemu tata Felixa przyleciał z gór do Warszawy w mniej niż siedem minut. Morten ocenił, że pojazd z takim napędem mógłby pokonać trasę Tokio – Nowy Jork w trzy minuty.
  • Pojazdy takie jak grav czy latalerz mają wbudowany generator antygrawitacyjny. Istnieją jednak urządzenia, które wykorzystują go, mimo że generator znajduje się poza nimi. Przykładem jest luzek – wózek dla dzieci bez kół, który znajduje się w Archowum.
  • W opowiadaniu Felix, Net i Nika oraz Wędrujące Samogłoski John Sorso mówi o braciach Piklington, którzy badali antygrawitatory, a Felix przypomina mu, że oni zginęli w trakcie testów.

Komentarze (3)

Komentarze (3) [Pomoc]
Loading comments...