Budynek „A” – jedna z części Instytutu Badań Nazdwyczajnych. Jest bardzo solidny, ma filary grube na metr albo i więcej – na pewno mogą znieść znacznie większe obciążenia niż te kilka pięter. Znajdują się w nim m.in. Wydział Pogody, Wydział Transportu i Wydział Genetyki, jest połączony korytarzem z Pałacem Hrabiego Podszczypińskiego.
WyglądEdytuj
Budynek „A” składa się z wielu pięter, w tym podziemnych. Nie wiadomo, ile ich dokładnie jest, ale najniższy wspomniany w książce poziom to -7 - znajduje się tam Archiwum Cyfrowe.
Pomiędzy kolejnymi piętrami znajdują się przestrzenie międzypoziomowe. Są to wolne strefy pomiędzy około trzypiętrowymi betonowymi ścianami, a pod nimi znajdują się kolejne przestrzenie międzypoziomowe. Niżej są dalsze piętra. Wszystkie wnętrza budynku „A” są żelbetonowymi pudłami otoczonymi warstwą powietrza i powłoką zewnętrzną. Jest to tak naprawdę wielki klocek, który wisi na betonowych wspornikach wewnątrz pustej przestrzeni (Netowi skojarzyło się to z filmem Cube).
W podziemiach znajdują się tylko te tajniejsze laboratoria. Taką budowlę znacznie trudniej inwigilować z użyciem nowoczesnych metod szpiegowskich. I w ogóle jakichkolwiek metod. Można powiedzieć, że im głębiej, tym tajniej.
Na parterze są tylko kawiarnie i sale konferencyjne.