Lord Ervin McKillian
Lord Ervin McKillian - członek rodu McKillanów, wuj Angusa. Pojawia się w książce "Felix, Net i Nika oraz Klątwa Domu McKillianów".
Opis
Został przedstawiony czytelnikowi, gdy przyjeżdża do Beastlycrag ze swojego domu w Edynburgu, wezwany przez Haralda, który znalazł w posiadłości Felixa, Neta i Nikę. Postanowił, że superpaczka zostaje w Beastlycrag. Spotykał się z przyjaciółmi przy niektórych posiłkach, często jednak bywał nieobecny w posiadłości. Jak się okazało, jakiś czas swojej nieobecności lord poświęcił polowaniu na bliżej niezydentyfikowany drób, nazwany przez superpaczkę "niebażantem". Pewnego razu jednak wyjechał gdzieś samochodem. W tym czasie przyjaciele uciekli z Beastlycrag, lecz lord Ervin znalazł ich i podwiózł z powrotem do posiadłości. Opowiedział przyjaciołom prawdę o przypływach w jeziorze Loch Argor (jak się okazało, jezioro ma połączenie z morzem) i swych wspomnieniach z dzieciństwa dotyczących o "Bestiariusza" Johna Airda.
Charakter
Lord McKillian jest wesołym człowiekiem, często się uśmiecha. Był wesoły nawet kiedy znalazł przyjaciół po ucieczce z Beastlycrag. Jak wynika z książki, ceni ludzi wesołych i uprzejmych.
Wygląd
Lord Ervin ma rude włosy i tego samego koloru okazałe wąsy (które były przystrzyżone napierw tak, by kończyły się antenkami, a w ciągu późniejszych wydarzeń - tak, by kończyły się spiralkami). Nosi kilt w kolorystyce rodu (tartan granatowo-niebiesko-zielony), starą tweedową marynarkę, załataną na łokciach i z guzikami ze skóry, wełniane skarpety oraz Martensy.
Zwyczaje
Jeździ samochodem Coriolanus, napędzanym parą, który służy McKillianom ponad dziewięćdziesiąt lat bez przeglądu technicznego ani nawet zmiany lakieru.
Ciekawostki
Kiedy był mały, lubił czytać "Bestiariusz" Johna Airda (w którym opisane zostały zwierzęta realne i zmyślone). Z tego powodu bał się wody, nawet nie chciał się wykąpać w morzu. Wtedy ojciec powiedział mu, że niektóre zwierzęta z książki nie istnieją. Wtedy przyszły lord założył się ze starszym bratem (ojcem Angusa) o kolekcję starych znaczków pocztowych, że żyrafa nie istnieje. Oczywiście przegrał.